Suikerbrood en champagne
Sint-Truiden - Cisse Severeyns scoort na zes weken stilzwijgen weer twee keer. R Antwerp FC zit meteen in de sutbtop. Patrick Goots en Cisse Severeyns: twee doelpuntenfabrieken. De eerste kwam pas twee weken geleden uit de startblokken, de andere was na een scherpe start onrustwekkend stilgevallen. Geel-blauw vaarde er goed bij, rood-wit zakte weg. In het voetbal kan alles snel verkeren, Bredero zou er zich in thuis gevoeld hebben. Zo was Boem-Boem Goots zaterdagavond ineens weer een schim. Cisse Severeyns scoorde na zes weken stilzwijgen tweemaal. Sint-Truidense VV geraakt steeds meer in gevaar, R.A.F.C. zit opnieuw in de subtop.
De Limburgers blijven collectief ziek, de stunt tegen RSC Anderlecht was een eenmalige opflakkering. Hier is geen dokter nodig, eerder een chirurg. Wie zonder ideeën voetbalt, een middenveld heeft dat erbij staat en ernaar kijkt, moet in het moderne voetbal afhaken. George Kessler heeft dat al een hele tijd begrepen. Hij durft ook op verplaatsing met slechts drie verdedigers spelen, dat zie je niet zo vaak meer. Het kan, als je voor die verdediging jongens als Rudi Smidts en Manu Karagiannis hebt lopen. Kerels die geen seconde stilstaan, die ballen recupereren en mee oprukken, jongens die in Dragan Glogovac en William Verbeeck op de flanken aanspeelpunten vinden om het spel breed en luchtig te houden. Bovendien loopt er ook nog ene Sandro da Silva in roodwit truitje. Een jongen met een hoofd vol ideeën en goede wil. Dat hij alsnog niet zwaar genoeg weegt om een hele match naar zich toe te trekkers of te beslissen, heeft allicht met z'n jonge leeftijd te maken. Hij moet nog flink wat boterhammen eten...
Van boterhammen gesproken: ten huize Cisse Severeyns stond zondagmorgen eindelijk weer suikerbrood op de ontbijttafel. En daar zat de Mallenaar al een paar weken naar uit te kijken. "Wie de doelpunten maakt, is niet zo belangrijk. Als Gouram Makaev scoort, heeft hij ook voor mij geld verdiend. En dat geld maakt het verschil tussen een gewone witte boterham en suikerbrood. Dat kost dertien frank meer bij de bakker..." In Limburg zorgde de Cisse na zes weken zonder juichen zelf voor de lekkere hap. Meteen na de koffie dribbelde Wim Kiekens de Deen Rasmussen van de benen. Voets hing voor een keer niet aan de trui van Cisse Severeyns en hij tikte binnen. Een fraai werkstuk. Het tweede doelpunt was pure champagne. Een hakje van Gouram Makaev, William Verbeeck en Cisse Severeyns op snelheid weg. William Verbeeck bood aan Cisse Severeyns z'n tweede doelpunt van de avond, z'n zevende van het seizoen en het 161e van z'n senioresloopbaan aan.
R.A.F.C. zat op rozen, voor de Kanaries was het de dood. De supporters begrepen dat ook. Die van geelblauw gingen tien minuten voor tijd naar huis, die van R.A.F.C. zongen en dansten als bij een thuismatch. Alleen voor de rust waren ze niet zo luidruchtig geweest. In die periode waren er negen hoekschoppen voor de thuisploeg en twee superieure reddingen van Aleks Klak, na schoten van Petersen en Goots. Na de pauze stak er meer lijn in de rood-witte ploeg. Doelman Houdenaert, voordien amper belaagd, kon het zo zien aankomen. Trainer Smets blijkbaar niet. Hij wijzigde z'n ploeg pas toen het te laat was, maar dan nog liet hij Coenen op en Curto naast het veld. Moeilijk te begrijpen (Andre Putzeijs - GvA - 28/10/1996).
|
