Geen peil tegen hoog peil
Deurne - De eerste thuisnederlaag van R Antwerp FC is er een die kon tellen. De mannen van Davidovic kwamen met vier doelpunten goed weg. De snelheid van uitvoering lag bij de Bruggelingen een pak hoger dan bij de Antwerpenaars. Ook in het onderdeel "afwerken" werden de gastheren duidelijk de les gespeld. Rudi Smidts, Nico Broeckaert en in de eerste helft Alex Czerniatynski haalden een voldoende.
Bij Club daarentegen wist je niet waar eerst kijken. Plovie, Van der Elst, Borkelmans, Creve, Beyens of Booij, wie stond daar nu te schitteren? Booij werd met zijn drie goals man van de match, maar het zal weinigen ontgaan zijn dat Brugge met Frank Farina - de topschutter die deze keer zijn achttien rozen niet kon aandikken - de beste spits van het land bezit. Onwaarschijnlijk wat die jongen allemaal in negentig minuten klaar krijgt. Met alle respect, deze Farina is twee spitsen van R.A.F.C. waard. Hij heeft de veerkracht van een kangoeroe, het tor-instinct van Erwin Vandenbergh, het loopvermogen van Julien Cools en de technische bagage van Paul Van Himst. Dè ontdekking van 1990.
Kieken(s)
Alle begin is moeilijk en dat ondervond verdediger Wim Kiekens toen hij als een kieken zonder kop een te lage voorzet van Borkelmans te kort in de richting van zijn doelman devieerde. Booij zat er tussen en 0-1 na 2 minuten. Frans van Rooij, ongelukkige wedstrijd, probeerde het met een verre botser maar dat was niets vergeleken met het gevaar dat van Club uitging. Plovie, enorm sterk tegen de club die hij een paar seizoenen geleden als tussenstation nam, lanceerde Ceulemans die niet voorbij Wim De Coninck geraakte. Weg open kans. R.A.F.C. rekende op de buitenspelval. Czernia, een half uur goed bezig, verkwanselde een kans, deemsterde daarna mee weg.
Wim Kiekens maakte dan zijn flater goed. Na balverlies van Rudi Smidts zette Beyens een geweldige rush in. Hij vond in Farina een aflossingspunt en kwam uiteindelijk vlak voor doel uit. Wim Kiekens bracht op de lijn redding. Het mocht de brave borst niet baten, hij bleef na de rust binnen. Nico Claesen, voor de zoveelste keer in zijn wispelturige loopbaan naar de bank verwezen, nam de plaats in. Het bleek geen al te beste zet, want na de pauze werd R Antwerp FC nog drie keer voor schut gezet. Opnieuw een vroege goal. Plovie bereikte Borkelmans die Ralf Geilenkirchen tot toeschouwer omtoverde. Booij kreeg van Quaranta die naast de bal trapte, alle tijd. Amper drie minuten later mocht Booij, na vrijschop van Borkelmans, zijn derde doelpunt maken. Hij gebruikte hierbij het hoofd.
De eerste thuisnederlaag was onafwendbaar. R.A.F.C. had een te veel aan onzichtbaren, een te kort aan werkers. Bij Club toonde iedereen zich, er werd gekoerst. Bij R.A.F.C. werd het samenspel verwaarloosd. In de Brugse rangen waren de combinaties niet bij te houden. Kortom: géén peil tegen een hoog peil. Het vierde doelpunt was dan ook verdiend. Er ging een voorbeeldig hieltje van Van der Elst aan vooraf, maar de ultieme doorsteker kwam van de voet van kapitein Ceulemans. Beyens, met Creve een voorbeeld op het veld, toetste de bal door de benen van Wim De Coninck. Op de staanplaatsen achter het doel was ondertussen de winnende positie van KV Mechelen in Anderlecht doorgedrongen en de supporters van blauw-zwart zongen uit volle borst het kampioenenlied.
In Antwerpkringen heerste na afloop grote ontevredenheid. Vooral Frans van Rooij had de boter gegeten. Een groep, zij het een beperkte, wil Ronny Van Geneugden in de ploeg en in de plaats van Frans. Er zijn er kennelijk die vlug vergeten. Vraag is wie na deze miskleun Wim Kiekens, Raph. Quaranta, Ralf Geilenkirchen, Patrick Van Veirdeghem of Nico Claesen moeten vervangen (R.V. - bron: onbekend - 2/04/1990)?
|
