De zoete wraak van de Bosuilen: Great Old en Mannekens weer in evenwicht
De bittere pil die R Antwerp FC in de heenronde in het Olympisch Stadion te slikken kreeg, is na zaterdagavond verteerd. De Bosuilen geraakten bijna aan een identieke score. Ze kwamen één goaltje te kort, maar dat werd ruimschoots vergoed door de manier waarop de mannen van Kessler die van Hughes onder de mat veegden. KBVAV verloor in de eerste helft wel 'rode' Schaessens, maar al van in de aanvangsfaze bleek duidelijk dat R.A.F.C. dit keer geen spek voor de Kielse bek was. De vierde Antwerpse goal gaf aanleiding tot enkele niet mis te verstane gebaren in de richting van het hokje van trainer Barry Hughes. Thierry Pister balde de vuist, Mark Van der Linden gaf de afmetingen van een koppel olifantenoren aan. Ook Frankie Dekenne en Rony Van Rethy hadden meer aandacht voor Hughes dan voor het bouwen van een eigen feestje.
Glunderende gezichten in de Antwerpkleedkamer. Winnen tegen KBVAV blijft blijkbaar toch iets aparts. Vooral dan omdat Barry Hughes de boel flink had aangewakkerd. Het zat de Antwerpspelers duidelijk hoog. "Bijkomende motivatie was dit keer niet nodig," aldus Wim De Coninck. "Daar had Hughes al voor gezorgd. Jammer alleen van die rode kaart van Schaessens, vooral dan omdat we toch aan een erg sportieve derby bezig waren. KBVAV kon die voortdurende druk niet blijven verwerken. Dat was in feite al in de eerste helft duidelijk."
De Antwerpgoalie was achteraf één van de minst gelukkigen. Wim vreest voor een langdurige blessure. "Mijn eerste reactie is een scheurtje, maar het kan ook best een verrekking van de aductoren zijn. Ik geraak zondagochtend alvast mijn bed niet uit. Dat laatste half uur was een echte marteling. Telkens er een bal in mijn richting werd gestuurd, stond ik daar maar wat wanhopig te pikkelen. Na die aansluitingstreffer van KBVAV vreesde ik even dat we de wedstrijd nog uit handen zouden geven. Gelukkig scoorde Nico (Claesen) nog in dezelfde minuut ons derde doelpunt. Toen was de overwinning binnen."
Enkele kastjes verder murwt Frank Mariman zich in zijn overhemd. Frank, geslagen naar Marc Schaessens? "Nee jong. Waarom? Zegt hij dat? Ik duwde mijn wijsvinger tegen zijn neus (Frank demonstreert op ons eigen reukorgaan) en zei: "Jij gaat hier niet beginpen, hé." Toen trapte hij naar mij. En hij heeft me geraakt, recht op mijn kuit. En waarom ik dan die gele kaart moet slikken is voor mij onduidelijk. Ik heb tijdens de rust nog aan de scheidsrechter gevraagd of die kaart wel echt voor mij bestemd was. Gernay zei dat ik zelf wel wist waarom. Nu jij..."
Domme reactie
Vanzelfsprekend was er na de wedstrijd heel wat te doen rond de uitsluiting van Marc Schaessens. In het B.-kamp was men uiteraard van mening dat indien men de wedstrijd voltallig kan uitspelen, er nooit een 4-1 nederlaag op het bord zou gekomen zijn. Hij zelf besefte maar al te goed dat hij zijn maats door zijn domme reactie allerminst had geholpen. "H.-P. Lehnhoff trapte me langs achter onderuit, waarop de scheidsrechter terecht floot. Terwijl ik op de grond zat liep Frank Mariman langs en sloeg in mijn gezicht, waarop ik dan de slechte reactie had om naar Frank te trappen. Ik weet dat ik me beter had moeten beheersen," schuddebolde Marc.
"Ik kom net met mijn verhaal van bij de scheidsrechter. Mijnheer Gernay kon inderdaad niet anders dan rood trekken. Toch vond hij dat ik niet echt stampte om te kwetsen, wat hopelijk in mijn voordeel speelt als de straf wordt uitgesproken. Het is in competitieverband mijn eerste uitsluiting. Vroeger keek ik nog wel eens tegen een rode kaart aan, maar dat gebeurde tijdens een wedstrijd met de nationale jeugdploeg."
In de slotfaze van de wedstrijd moest een prima leidende Gernay ook Mark Talbut even in toom houden om erger te voorkomen. "Een aantal Antwerpspelers was ons een beetje aan 't uitlachen," verklaarde hij. "Tel daarbij onze zware 4-1 achterstand en je begrijpt meteen dat ik er geïrriteerd bijliep. Achteraf bekeken is het hun goed recht dat ze met ons lachten. Ik had trouwens nooit geslagen. Zo goed had ik mezelf nog wel onder controle. Toch jammer dat we hier vanavond vier doelpunten moeten incasseren. Zelfs na een uur spel vond ik dat we het wedstrijdgebeuren goed onder controle hadden (L.D.R./H.F. - bron: onbekend - 27/02/1989)."
Hoopvolle ouverture, steriel tussenspel, spetterend einde
Deurne — Wat algemeen was aangekondigd als de derby tussen twee buitenlandse trainers en als de revanchematch van R Antwerp FC, heeft de aanhang van de thuisploeg beslist voldoening geschonken. De rood-witten kwamen van begin tot einde beter uit de verf. Het duel verloor van zijn spankracht toen K Beerschot VAV kort voor rust, wegens natrappen van Schaessens, met tien man verder moest. De pionnen werden van dan af herschikt en wat voordien een open partij was, dreigde te verwateren tot een steriele belegering, gezien de ingravingstactiek van de bezoekers.
Gelukkig bleef het eerste Antwerpdoelpunt niet lang uit, werd KBVAV verplicht de egelstelling te verlaten en kreeg de partij terug kleur. Even zag het er naar uit dat de paars-witten voor een ommekeer hadden kunnen zorgen, toen ze met nog een kwartier te gaan, kort na de tweede treffer van R.A.F.C. tot 2-1 konden terugkomen. Lang heeft die spanning
evenmin geduurd. Nog geen halve minuut later kopte de ingevallen Nico Claesen zijn tweede doelpunt binnen. R.A.F.C. toonde zich meester op het veld en kon dat nog met een vierde doelpunt bewijzen. Limburger Nico Claesen, die bij R.A.F.C. weinig van zijn internationale ervaring had laten blijken, leek zijn snedigheid teruggevonden te hebben en verraste niet weinig als kopbalsterke spits. Tweemaal kopte hij een voorzet vanop rechts strak voorbij Kerremans.
Het was al vlug duidelijk dat R.A.F.C. offensieve bedoelingen had. De gretigheid waarmee de thuisploeg al in de eerste minuut een prachtaanval in mekaar stak, liet daarover geen twijfel bestaan. Ralf Geilenkirchen stak op rechts door naar Hans-Peter Lehnhoff, spurtte naar het centrum, om het intussen vermaard geworden hielballetje van Mark Van der Linden te verlengen. Kerremans redde met het been. De KbVAV-doelman zou zich nog herhaaldelijk in de kijker spelen. Zo ging hij resoluut in de voeten van Frans van Rooij na oprukken van Franky Dekenne. Toen H.-P. Lehnhoff zich voorbij bewaker Vanheusden gewerkt had en vanuit een schuine hoek op doel schoot, was de doelman paraat. Hij bokste de bal in hoekschop. De mooiste redding leverde hij evenwel op een schot van Thierry Pister toen hij de afgevuurde schicht vanonder de lat wegpunchte.
De Kielse ploeg had weinig weerwerk kunnen bieden. Schaessens schoot pal op Wim De Coninck. Ook Goots liep zich, na een actie Talbut-Daerden, vrij en ging op de Antwerpdoelman af. Zijn schot kwam eveneens in de armen van een goed naar voren gesprongen Wim De Coninck terecht. Ralf Geilenkirchen trapte voorlangs, na een combinatie H.-P. Lehnhoff-Mark Van der Linden die zelf na een magistrale wandeling op Kerremans vuurde. Volgde dan de uitsluiting. Toen het er naar uitzag dat de bezoekers eindelijk nog eens een gevaarlijke aanval gingen opzetten, pakte een overal opdoemende H.-P. Lehnhoff Schaessens voor de tweede keer. Hij 'viel' tegen Frank Mariman aan, botste tegen diens hand en trakteerde de kalende Antwerplibero op een onbesuisde beenveeg. Rood voor Schaessens, geel voor Frank Mariman.
De uitsluiting had tot gevolg dat Talbut naar achteren schoof en alles op de nul werd ingezet. Vooral het eerste kwartier na rusten, leverde dat een steriel vertoon op. Tot Thierry Pister met een hoge, kromme voorzet Mark Van der Linden aanspeelde. De spits schoof in de voeten van een weer goed gevolgde H.-P. Lehnhoff en die kon van dichtbij al vallend scoren. Het was het begin van een doelpuntenfestival. Mark Van der Linden onderscheidde zich bij dribbels en in het korte werk en was ook bij het tweede Antwerpdoelpunt betrokken. De Antwerpkapitein, zwiepte de bal van aan de rechter zijlijn richting eerste paal. Daar trof Nico Claesen met een gave kopbal raak. George Kessler had de Limburger onmiddellijk na het eerste doelpunt ingebracht met de niet mis te verstane bedoeling KbVAV de doodsteek toe te brengen.
Tahamata, door de Antwerpaanhang tijdens zijn rush op links vokaal begeleid, trok de bal voor. Goots draaide onverwacht naar rechts, schoot tegen Franky Dekenne aan en dat gaf Wellens kans om na een kort uitwijkmaneuver tegen te scoren. R Antwerp FC opnieuw aan de aftrap. De bal ging naar rechts tot bij H.-P. Lehnhoff die op identieke wijze als Van der Linden, Claesen aanspeelde en de kleine spits zag binnenkoppen. In de vreugde om dat doelpunt lieten de rood-witten niet na om Hughes op enkele minder vriendelijke gebaren te trakteren. Nog een keer probeerde Tahamata iets terug te doen, speelde Goots aan, maar die besloot op Wim De Coninck. Het was tenslotte R.A.F.C. dat voor het laatste doelpunt van de wedstrijd zorgde. Een vrijschopfase aan de rand van het strafschopgebied, een slecht geplaatst KbVAV-muurtje en een klaarkijkende Van der Linden schoot het opwippertje van Frans van Rooij onder Kerremans door.
Een schot van Rony Van Rethy ging nipt naast. Een kanonskogel van Frans van Rooij klom slechts centimeters over de lat. Rony Van Rethy moest tot slot met een omhaal een bal uit het eigen doel houden, na een actie Wellens-Talbut (Henk Verleyen - bron: onbekend - 27/02/1989).
Retrospectieve Bob Crauwels (23)
Zelden werd een elftal meer gemotiveerd door de tegenstrever dan R Antwerp FC deze regenachtige zaterdagavond in de derby tegen K Beerschot VAV! Met de vernederende nederlaag uit de heenronde nog in het achterhoofd, werden de Antwerpspelers nog meer "geprikkeld" door "ondermaatse" en "laaghartige" uitspraken van Hughes ten nadele van A.D. Georg" Kessler in een weekblad.
De rood-witten (voor de gelegenheid nog eens in het geel) kwamen 'op het scherp van de snee' tussen de lijnen. Al na 44 seconden was het bijna raak toen Kerremans met een ultieme voetreflex een enig mooie aanvalsactie Lehhnhoff-Geilenkirchen nog net kon afweren. De B.-doelman zou er immers met nog meerdere reddingen de voornaamste oorzaak van zijn dat de eerste helft geen Antwerpdoelpunten vielen en de rust dus bereikt werd bij een blanke 0-0-stand! Even voor affluiten van die eerste 45 minuten deed zich een niet onbelangrijk feit voor toen Schaessens voor natrappen op Frank Mariman terecht de rode kaart onder de neus kreeg van de goedgeplaatste scheidsrechter Gernay.
KBVAV diende het de hele tweede helft met 10 man te rooien. Van bij de hervatting zette R.A.F.C. de B.-verdediging onder druk. Tijdens het vijfde kwartier ontplofte de match. In de 62e minuut kon Hans-Peter Lehnhoff zijn schitterende partij bekronen door een uitgemeten voorzet van Mark Van der Linden in doel te verlengen (1-0). Net nadat hij de uitgebluste Ralf Geilenkirchen vervangen had, maakte Nico Claesen er meteen met een mooie kopbal op center van alweer Mark Van der Linden in de 72e minuut 2-0 van. Twee minuten later kon Wellens van concentratieverlies in de Antwerprangen gebruik maken om de aansluitingstreffer in te schieten (2-1).
Weer was de stadionklok geen volle minuut verder of nogmaals Nico Claesen (wat een comeback !) kon met een tweede nog mooiere kopbaltreffer na een inswinger van H.-P. Lehnhoff de stand op 3-1 brengen. Nog was het dolle kwartiertje niet voorbij. In de 77e minuut schoot Mark Van der Linden, na een opwippertje van Frans van Rooij, een vrijschop rechtstreeks binnen na mistasten van Kerremans (4-1). Het door de Antwerpsupporters gescandeerde vijfde doelpunt kwam er niet meer. Toch werd de partij afgesloten in een feestelijke sfeer waarbij sarcastische reacties, ook al van de spelers na het vierde doelpunt, richting Beerschot-bank en richting Hughes niet uit de lucht waren.
Ingevolge het puntverlies van Club Brugge KV tegen KSC Lokeren, komt de Great Old op de gedeelde vierde plaats. De strijd voor de Europese plaatsen komt in een beslissende fase (B.C. - Antwerp Clubblad-13 - 25/03/1989).
"De revanche is er" (George Kessler)
DEURNE - Geen woord over Barry Hughes. De duidelijke overwinning was blijkbaar voldoende voor George Kessler. Toch deed de A.D. niet uitgelaten. Hij onderstreepte onmiddellijk de tekortkomingen van zijn team. "De revanche is er," aldus de A.D. "maar vooral over die tegentreffer ben ik minder content. Even een gebrek aan organisatie. H.-P. Lehnhoff tuimelde over de reclameborden en er was niemand die zijn plaats innam. Via Tahamata en Goots kreeg Wellens meteen de kans om de bal voorbij De Coninck te knallen. Ook over ons doelpuntenaantal ben ik niet echt tevreden. We hadden minstens twee of drie keer meer moeten scoren. Vooral tijdens het eerste kwartier kregen Mark Van der Linden en Thierry Pister de kansen om de wedstrijd dan al in een beslissende plooi te leggen. Natuurlijk stond Peter Kerremans prima te keepen, maar dat neemt niet weg dat er uit de geschapen kansen doelpunten gepuurd moesten worden."
De rode kaart van Beerschotter Marc Schaessens werd door Kessler niet direct als een voordeel aanvaard. "Ik heb het in het verleden al meermaals meegemaakt," getuigt de A.D. "Ploegen in numerieke minderheid zijn soms moeilijker manoeuvreerbaar dan anderen. De wil om te winnen was bij mijn spelers erg groot. Zij lieten zich dus niet door tien Beerschotters in het ootje nemen. De inbreng van Nico Claesen was trouwens ook zuiver tactisch. We stonden toen al 1-0 voor, maar ik wilde er met Nico Claesen nog een extra aanvaller inbrengen en met succes trouwens. Hij scoorde twee keer: Ik ben dan ook blij voor hem. Hij maakt twee belangrijke doelpunten. Voor de ploeg en vooral voor zichzelf (L.D.R./H.F. - bron: onbekend - 27/02/1989)."
Extra gemotiveerd: Great Old en Mannekens weer in evenwicht
Flitsend. Dat is het minste wat je van het eerste kwartier van R Antwerp FC kon zeggen. De Kessler-brigade pakte in de aanvangsminuten van de derby inderdaad met sprankelend voetbal uit. Enkel een beresterke Kerremans hield de Bosuilknapen van een aantal doelpunten weg. R.A.F.C. bleef goed voetbal brengen en dat resulteerde uiteindelijk in een ruime overwinning. De vijf doelpunten waa rde vurigste supporters zo op gehoopt hadden, kwamen er niet. Daarvoor miste R.A.F.C. net iets te veel kansen. De score bleef op vier steken.
George Kessler had zijn spelers tijdens de voorbije week niet moeten motiveren. Daar had Hughes al voor gezorgd. "Hij betekende voor ons de ideale motivatie om tegen K Beerschot VAV erg diep te gaan", aldus Franky Dekenne. "Hij heeft heel ons team echt opgepept. Gelukkig voor hen speelde Kerremans een sterke partij. Anders hadden we zeker met een dozijn doelpunten uitgepakt."
George Kessler was achteraf minder tevreden met het tegendoelpunt. Ook Franky Dekenne vond die treffer beslist onnodig. "Je weet hoe dat gaat", glimlacht hij. "De ploeg draait en iedereen gaat enthousiast op zoek naar een doelpunt. De organisatie wordt even verwaarloosd en pats, het is gebeurd. Gelukkig kon Nico Claesen meteen voor een derde doelpunt zorgen. We kwamen dus nooit echt in gevaar."
Na een één op vier pakte R.A.F.C. nu met een vier op vier uit. Het Europees ticket lijkt zo goed als binnen. "Iedereen had het steeds over de slechte prestaties." De voorstopper fronst de wenkbrauwen. "Maar, kijk eens waar we staan. We zijn nooit uit de top vijf weggeweest. En we pakken nu pas met het betere voetbal uit. KRC Mechelen en ook KBVAV zijn geen echte waardemeters. KBVAV is zeker geen grote ploeg. Het ontgoochelde."
Volgende zaterdag mag Antwerp op bezoek bij RSC de Charleroi. Een erg moeilijke opdracht.
"We kunnen er nu met volle moed tegenaan. Natuurlijk is RSC de Charleroi vooral thuis een te duchten tegenstrever. Toch geloof ik nu sterker dan ooit in de kansen vanR.A.F.C. Als je KBVAV wegspeelt, hoef je ook voor RSC de Charleroi geen angst te hebben. We moeten nu gewoon op ons elan doorgaan. Dit kan de start van een sterke periode worden (L.D.R. - bron: onbekend - 27/02/1989)."
"Blijven knokken"
Iets minder dan een half uur kreeg Nico Claesen zaterdagavond van George Kessler om de derby volledig in het voordeel van R Antwerp FC te laten kantelen. Hij bedankte met twee schitterende doelpunten. R.A.F.C. won overtuigend. Nico Claesen werd meteen één van de helden.
De Kesslerbrigade toverde het beste voetbal sinds maanden op de mat. De uitspraken van Barry Hughes en de zware nederlaag uit de heenronde moesten gewroken worden. Nico Claesen deed wat van hem verwacht werd. K Beerschot VAV defenitief in het verlies duwen.
"Je moet uiteraard wat geluk hebben," mijmert hij. "R.A.F.C. bracht vooral het eerste kwartier sprankelend voetbal. Kerremans stond echter prima te keepen. Misschien is die prestatie van de B-doelman wel mijn geluk geweest. Als R.A.F.C. met ruime voorsprong de rust in gaat, kom ik misschien niet van de bank. Maar ja, dat is nu eenmaal voetbal."
Nico Claesen scoorde twee keer met het hoofd. Toch uitzonderlijk voor een vrij kleine spits.
"Kijk. Ik stapte in een team dat op hoog toerental draaide. De verdiensten van die goals
komen dus zeker niet enkel mij toe. Die voorzetten kwamen immers mooi aangewaaid. Bovendien is het voor een spits eenvoudiger om op de bal in te lopen. Opeens was ik dus weer de scorende spits. Het gaf me trouwens een fijn gevoel om in de derby te scoren. Vooral dan omdat Hughes George Kessler nogal had aangepakt. Heel het team was duidelijk gemotiveerd om de zaken nadrukkelijk recht te trekken."
Ondertussen is Nico Claesen nog steeds bankzitter. Fysisch is hij klaar. Het blijft dus de keuze van de trainer. "George Kessler is de man die het team samenstelt. Ik kan enkel blijven knokken om in die basiself te geraken. Er is trouwens ook nog de concurrentie van Dirk Goossens. Een prima voetballer. Toch is R.A.F.C. nog op zoek naar een vaste ploeg. Het materiaal is aanwezig. Alleen, bleef het goede voetbal weg. We moeten vooral nog collectief sterker worden. De wedstrijd tegen KBVAV was een stap in de goede richting. We hebben even een moeilijke periode doorworsteld. Nu staat iedereen weer scherp. Het zal de keuze van de trainer allicht niet eenvoudiger maken. Iedereen wil immers aan de aftrap staan 'L.D.R. - bron: onbekend - 27/02/1989)."
"Gretig en gelukkig (Nico Claesen)
De onverwachte vedette van de derby was natuurlijk Nico Claesen. Nauwelijks een half uur mocht hij meespelen, maar in die tijd heeft hij wel enkele maanden frustratie van zich afgeschud. "Als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik geluk gehad heb," zei Nico. "Het is een kwestie van in die tijd de bal twee keer perfect te raken. Ik hoop dat ze nu begrepen hebben dat ik hier echt gretig wil spelen. Ik wil hier best blijven, want weglopen van problemen wil ik niet doen. Er zijn in het verleden onenigheden geweest met de trainer. Hopelijk zijn die nu uit de wereld geholpen."
Een van de meest constante spelers van R Antwerp FC is dit seizoen ongetwijfeld Hans-Peter Lehnhoff. Zaterdag was hij ook weer een van de opvallende figuren in de derby. "Het systeem waarin we spelen is wat gewijzigd en dat valt duidelijk mee," vertelde hij. "Het belangrijkste blijft echter dat iedereen bereid is om te werken. In zo'n derby of het nu in Antwerpen of in Keulen is, gaat het uiteindelijk niet meer over techniek, dan gaat het er over wie het hardste er op uit is te winnen. En ditmaal waren wij dat duidelijk."
Rony Van Rethy en Frankie Dekenne kregen veel meer ruimte dan ze tevoren verwacht hadden. "We spelen tegenwoordig goed gesloten," vond Rony Van Rethy. "Er zat weer snelheid in onze ploeg, zodanig dat we bij de rust al met een paar goals verschil voor hadden kunnen staan. In die periode heeft Kerremans de tegenstander gewoon van een verschrikkelijke afstraffing gered. Zoals we nu bezig zijn, moeten we nog steeds de derde plaats ambiëren," aldus Rony Van Rethy.
Frankie Dekenne had zich zeker heel wat anders voorgesteld van zijn confrontatie met Patrick Goots. "Het is een lastige speler," gaf Frankie toe. "Maar voor een verdediger is het wel gemakkelijk om mee op te rukken, dan heb je van Goots weer geen problemen. Ik had dat al opgemerkt met de goals die RSC Anderlecht tegen KBVAV scoorde en dit keer heb ik toch ook de basis kunnen leggen van enkele uitbraken die tot doelpunten geleid hebben (L.D.R./H.F. - bron: onbekend - 27/02/1989)."
Mark Van der Linden en Ratko Svilar 300
Deurne — Bloemstukken en herdenkingspenningen voor de aftrap. Antwerpkapitein Mark Van der Linden en doelman Ratko Svilar werden gevierd voor 300 wedstrijden in het eerste elftal van de Great Old. In dat aantal zijn vriendschappelijke en bekerwedstrijden inbegrepen. Ratko Svilar wordt in mei 39 en heeft er 325 wedstrijden opzitten. Mark Van der Linden is pas 25 en staat met 313 matchen in de statistieken (Henk Verleyen - bron: onbekend - 27/02/1989).
|
