Door het oog van de naald
KORTRIJK - Twee kansen creëren, twee keer scoren. Op die manier worden wedstrijden gewonnen tegen ploegen die al te royaal met de geboden mogelijkheden omspringen, zelfs al zijn die twee punten objectief bekeken niet helemaal verdiend. Een enthousiast spelend KV Kortrijk moet dan ook in de eerste plaats op eigen borst kloppen na de thuisnederlaag tegen de Antwerp-elf, aangezien het halverwege de tweede helft de gelegenheid kreeg haar tegenstander de doodssteek toe te dienen. Dat gebeurde niet, integendeel zelfs. In de plaats van een min of meer verwachte 2-0 toverden de pas ingevallen Ralf Geilenkirchen en Frans van Rooij op minder dan vijf minuten tijd Antwerpse winstcijfers op het scorebord.
Het zwaartepunt van de wedstrijd situeerde zich eventjes na het uur. Na een kwartiertje veldoverwicht afgedwongen te hebben, dat als gevolg van technische onvolkomenheden weinig gevaar opleverde, kopte Staelens de thuisploeg uit hoekschop op voorsprong. Nog geen volle minuut later stond Mostahinic moederziel alleen voor Wim De Coninck toen hij een voorzet van De Wolf kreeg. De Kortrijkse spits slaagde er in van op twee meter het leer over het doel van de Antwerpportier te keilen. Een dure misser van de Joegoslaaf, zo bleek dadelijk. De eerste keer dat de voor Marc Van der Linden ingevallen Ralf Geilenkirchen het leer beroerde, was het meteen prijs.
De gewezen Bundesliga-speler toonde zich meer bij de pinken dan Broeckaert toen Thierry Pister een voorzet tot voor de Kortrijkse doelmond gestuurd had. Een verbouwereerde Deman moest zijn netten leegplukken. Dat mocht hij even later herhalen nadat Frans van Rooij alle tijd van de thuisdefensie kreeg om zich een hoek uit te kiezen. Hij mikte droogjes in de rechteronderhoek om de Leekensbrigade te fusilleren. R Antwerp FC zat meteen in een zetel voor het matcheinde. Daarin kende het geen moeite meer om baas te blijven over een totaal van slag zijnde thuisploeg.
Maturiteit
Die laatste twintig minuten waren zowat de antipode van wat zich tevoren afgespeeld had. Tegen een vanuit egelstelling vertrokken KVK, dat de ruimte bijzonder beperkt hield, slaagde R.A.F.C. er zelden in degelijke combinaties in mekaar te timmeren. De Kerels hadden wat tijd nodig om de situatie te doorzien. Eens ze doorhadden dat de Antwerpenaren niet (?) in hun dagje waren, durfden ze het aan om met meer dan een enkeling over de middellijn te duiken, combinaties in mekaar te knutselen en de Antwerpverdediging in verlegenheid te brengen. De Kortrijkzanen maakten evenwel geen gebruik van hun overwicht. Ze verzuimden de geboden kansen in doelpunten om te zetten.
Om maar een voorbeeld te geven: rond het half uur was niemand ter plaatse toen Eddy Jaspers zich miskeek op een voorzet van Verspaille. Snelders slaagde er niet in tijdens het geharrewar het leer goed op de slof te nemen. Twee ploegmaats lieten de hoekschop zomaar lopen. Een aanvalslijn die maturiteit mist, zoveel is duidelijk. Georges Leekens mocht dan wel achteraf niet helemaal onterecht de twee punten claimen omwille van het betere spel, beter werd zijn ploeg er niet van in de puntentabel (Bruno Hoeben - bron: onbekend - 19/09/1988).
Retrospectieve Bob Crauwels (8)
Het Guldensporenstadion te Kortrijk, ligt R Antwerp FC en vooral Georg Kessler opperbest. De laatste drie verplaatsingen naar de Groeninger Kouter leverde de Great-Old immers een 6 op 6 op met een doelsaldo van 3-9. Het team van Leekens, dat al met de scalp van RSC Anderlecht pronkte, toonde zich onder impuls van De Wolf, Broeckaert, Staelens en Snelders een uur lang de betere ploeg tegen een 'cohesieloos' R.A.F.C. dat zich door de inbreng van libero Eddy Jaspers secuurder in verdediging toonde!
Bij de rust (0-0) werd Dirk Goossens vervangen door Nico Claesen. Vlak nadat ook Ralf Geilenkirchen inviel voor vanwege een nekslag van Deman 'versufte' Marc Van der Linden, kwam KVK via Staelens in de 62e minuut op voorsprong. De Joegoslaaf Mostahinic miste vervolgens dé kans op een beslissende 2-0. Een later bracht Ralf Geilenkirchen zijn ploeg langszij (1-1)! Dit psychologische moment gaf R.A.F.C. vleugels. Vijf minuten later kogelde Frans van Rooij de 1-2 achter Deman.
De rood-witten gingen door, ei zo na maakte Ralf Geilenkirchen er ook nog 1-3 van. Uiteindelijk verzekerde de Great Old zich van de twee punten en 13 op 16 na 8 wedstrijden, of één punt meer dan vorig seizoen. Niet echt overtuigend spelen, maar toch geregeld punten sprokkelen? Goed voor de mentale sterkte (B.C. - Antwerp Clubblad-6 - 1/10/1988)!
|
