Vinnige eerste helft
SINT-TRUIDEN — Een haakfout op een van de thuisspelers, vlak voor de hoofdtribune van het Staaienveld, wordt blijkbaar totaal anders geïnterpreteerd, dan wanneer hetzelfde gebeurt op een verder afgelegen strook van het terrein. Dat ondervond Antwerpspeler Rudi Taeymans, hij kreeg prompt rood onder de neus geduwd. Wie gedacht had dat de bezoekers met nog een half uur voor de boeg, alle kleuren van de regenboog zou gaan zien, kwam bedrogen uit. De Kanaries konden lang niet meer dezelfde druk op de rood-witte gelederen uitoefenen, als dat gedurende de eerste speelhelft het geval was geweest. Het spel verwaterde en er vielen geen doelpunten.
De wedstrijd was anders best leuk begonnen. Twee elftallen die er zin in hadden, wisselende kansen en een hoog tempo. In de hitte van de strijd werd er al eens eentje onderuit gehaald, maar dan moet de scheidsrechter maar ingrijpen. Van Den Wyngaert zag nooit veel graten in voetengestamp en wilde het blijkbaar zonder kaarten klaren. Een vinger in de lucht en "niet
meer doen", de stereotiepe act. Al bij al verdienden de spelers nog een pluim dat ze er geen van kwaad-naar-erger-spelletje van maakten. De rode kaart voor Rudi Taeymans, kwam als een dissonant over, rekening gehouden met hetgeen voordien allemaal door de vingers gekeken werd.
Rudi Taeymans trad overigens als linksachter in het veld, Yves Vanderveeren kwam uit op rechts, Rony Van Rethy op de liberoplaats. Georg Kessler had zijn verdediging herschikt. Het dient gezegd dat de achterste vier goed hun streng trokken tegen het door de wind opgestuwde S.T.V.V. De thuisploeg was trouwens gevaarlijkst. Cnops, door beide supporterskampen aangemoedigd, schoot naast en over. Cvjetkovic kwam twee keer dicht bij een doelpunt. Een halve omhaal werd door Wim De Coninck naast de paal weggeslagen. Tijdens de daaropvolgende door Beckers en Kingambo opgezette actie, schoot hij vanop enkele meters over.
Cnops knalde nadien op de paal. Een andere poging van de spits eindigde voorlangs buiten. R.A.F.C., met een hard werkende Frans van Rooij, kreeg ook enkele kansen. De twee Duitsers binnen het rood-witte kamp verprutsten de acties. Na rust zag Ralf Geilenkirchen zijn grondscherend schot door Velkeneers gestopt worden. Wim De Coninck moest een knaller van Cnops en een kopbal van Cleuren overtippen. R.A.F.C. dat zich met tien goed organiseerde, kon nog gevaar creëren bij een vrijschopfase. De kopbal van Franky Dekenne werd geweerd.
Bijna nog zagen de Antwerpspelers hun wedstrijd verloren gaan, toen in de eindfase H.-P. Lehnhoff slordig terugspeelde, Cnops de bal onderschepte en Franky Dekenne dank zij een uiterste inspanning op de lijn redding kon brengen (Henk Verleyen - bron: onbekend - 10/10/1988).
Inbreng Dirk Goossens brengt geen ommezwaai
Er bleef zaterdagavond nog een half uur te spelen in het weer goed gevulde Staaien toen Rudi Taeymans nabij de middellijn een voor hem bestemd terugleggertje van Ralf Geilenkirchen door Kingambo zag mee gescharreld worden. Dat zinde Rudi kennelijk niet, want in een boze reflex gaf hij 'maitre Jacques' een tik tegen de enkel zodat die tegen het gras plofte. Deze trap kostte hem de uitsluiting.
S.T.V.V. zette meteen alle offensieve zeilen bij. Het was aan de wedstrijd begonnen met de overtuiging dat de Antwerpverdediging te pakken was. De 'Kanaries' wisten echter niet hoe. Zij hadden in de eerste helft kansen afgedwongen, maar niet gescoord. Dat zouden ze ook met hun ultieme stormloop niet voor mekaar krijgen. Toch ging het Limburgse legioen drie minuten voor het eindsignaal enthousiast aan het jubelen. Cnops was door de mazen van het net geglipt, week noodgedwongen uit naar links alvorens het leer voorbij de toesnellende Wim De Coninck naar het verlaten doel te sturen. Ei zo na ging de bal binnen. De terug spurtende Franky Dekenne wist hem echter in een uiterste krachtinspanning nog op het nippertje van de lijn te vegen.
De kans was verkeken, de wenkende overwinning eveneens. Diezelfde Cnops had al in het derde kwartier tegen zijn vorige club onkans gekend, wanneer een knal vanop 20 meter tegen de staak botste. Enkele minuten later mikte hij een aangeven van Kingambo voorlangs. Om niet te spreken over enkele andere verdienstelijke, maar slecht gerichte schoten van de Werchternaar, die er kennelijk zin in had. Overigens faalde niet alleen hij in de afwerking. Ook Cvjetkovic bleek in hetzelfde bedje ziek, al dwong hij anderzijds Wim De Coninck tot enkele attente tussenkomsten. Die bracht Velkeneers aan de overkant ook op zijn naam, al resulteerde het gevaar daar eerder uit stilstaande fases, waar toch wel enkele verwarde standjes op volgden.
Met snel en degelijk voetbal als vrucht van vlot samenspel lieten beide formaties zich in het eerste uur niet pramen er een degelijk spektakel van te maken. In zoverre zelfs dat men zich afvroeg of menig speler niet bezig was zich te vergalopperen. De vroege gedwongen vervanging van de gekwetste Peetermans (verrekking in de dij) noopte Mangelschots tot het inbrengen van een invaller. Appeltans zou echter goed zijn streng trekken, terwijl Dries en Cleuren bevestigden. R.A.F.C. had zich op afzondering te Maastricht kennelijk definitief over de thuisnederlaag tegen Club Brugge KV heen gezet.
Rood-wit bracht het voornemen hier collectief op te reageren ook tot uitvoering. De rode kaart voor Rudi Taeymans verplichtte de Great Old wel enigszins terug te plooien onder de toenemende plaatselijke druk. Toch bleek die niet bij machte de ploeg, laat staan de achterhoede uit verband te halen. Het haast traditioneel geworden inbrengen van Dirk Goossens ten koste van Nico Claesen bracht niet de mogelijk nog stilletjes verhoopte offensieve ommezwaai. Enkele vrije trappen en hoekschoppen waren niettemin goed voor enige verademing in de spannende strijd om zonder kleerscheuren te overleven (bron: onbekend - 10/10/1988).
Retrospectieve Bob Crauwels (12)
In een zinderend Trudo-stadion, heeft de Great Old een verdienstelijk 0-0 gelijkspel in de wacht gesleept. Met een geprikkelde Cnops en het eveneens gevaarlijke duo Kingambo-Cvjetkovic, waren de fruitjongens bestendig de betere ploeg, maar de Antwerpverdediging met voor de eerste maal Rony Van Rethy als libero hield stand.
De eerste helft waren er langs lokale zijde een drietal open doelkansen. De center van Kingambo werd door Cvjetkovic op drie meter van de doellijn over geplaatst, een schot van de gelanceerde Cnops belandde op de zijstaak en een geplaatste bal van Cvjetkovic kon mooi door een attente Wim De Coninck gepareerd worden.
De tweede helft bleven de Limburgers de openingstreffer najagen. Wanneer een half uur voor tijd, Rudi Taeymans na een domme fout op Kingambo terecht de rode kaart onder de neus kreeg van scheidsrechter Van Den Wyngaert, dienden de rood-witten het met z'n tienen verder te rooien. Ondanks hun numerieke minderheid hielden ze stand.
Drie minuten voor affluiten waren ze de val nabij. Een te korte terugspeelbal van Hans-Peter Lehnhoff werd door Cnops onderschept, De Truienaar richtte de bal naast de uitgekomen Wim De Coninck richting het ledige doel. Franky Dekenne kon in extremis op de doellijn wegwerken !
Ei zo na bezorgde de spits zijn ex-ploeg de nederlaag, waarvan gelukkig voor het moreel, de Bosuilen gespaard bleven (B.C. - Antwerp Clubblad-9 - 17/12/1988)!
|
