Viscaal slaat toe na uitsluiting Yves Vanderveeren
Beveren - De Freethiel ademt weer voetbal uit. Die verheugende vaststelling houdt evenwel niet in dat het elftal van trainer Desaeyere nu definitief uit de zorgen is. Wel volgen prijsschutter Viscaal en zijn maats de jongste weken een koers die ze na de winterstop zeker in rustiger vaarwater kan laten belanden.
Eén week na het verdienstelijke gelijkspel tegen lijstaanvoerder KV Mechelen hield KSK Beveren nu immers ook het ambitieuze R Antwerp FC in bedwang. Neem er het eervolle verlies in het Astridpark bij en je mag stellen dat de Waaslanders een biezonder moeilijk drieluik meer dan behoorlijk doorgekomen zijn. Aan de rust zag het er nochtans naar uit dat de thuisploeg net als tegen de Mechelaars een ijzersterke tweede periode zou moeten spelen om de achterstand van het scorebord te vegen. Halfweg leidde R.A.F.C., immers niet onverdiend, al waren de rood-witten dan wel op een eerder fortuinlijke wijze op winst geklommen toen een ongevaarlijk ogend schot van Patrick Schrooten via de voet van Pfaff doelman Rosez te grazen nam.
Het beste deel van de vertoning was tot dan van de kant van de bezoekers gekomen. Frans van Rooij had het in de beginfase wel moeilijk om een hoofdrol naar zich toe te halen. R.A.F.C. was gevaarlijker dan de thuisploeg, die alleen Viscaal in schietpositie kon brengen. De Nederlander mikte de voorzet van Kusto in het zijnet. Pas met de rust in zicht kwam KSK Beveren zich in de buurt van Ratko Svilar melden. Pfaff kopte een fraai aangeven van Kusto naast. Daar stond tegenover dat Rosez nog schitterend redding had moeten brengen op een kogel van Hans-Peter Lehnhoff, terwijl Lodders ten koste van handspel en een verdiende gele kaart de doorgebroken Mark Van der Linden van een grote doelkans hield.
Kon KSK Beveren opnieuw de scheve situatie rechtzetten? Het leek erop toen Kusto vlak na de herneming net niet bij een scherpe voorzet van Van der Heyden kwam. Het was helemaal in de kaart van de thuisploeg toen Yves Van der Veeren, die al in de eerste helft geel voor de neus had gekregen, zich een tweede keer vergreep aan Viscaal en door scheidsrechter Crucke weggestuurd werd. Ondanks de numerieke minderheid bleef R.A.F.C. schenp counteren, o.m. langs een nu warm gelopen Frans van Rooij. Rosez redde in twee tijden. Kort daarop timmerde KSK Beveren zijn mooiste aanval van de wedstrijd in elkaar. Het begon en eindigde bij Viscaal, die Maes en Pfaff als aflossingspunten vond alvorens hij de bal
Toen zag het er even naar uit dat de Wáaslanders meer in hun bereik hadden. Het goede voetbal zoals we dat tegen KV Mechelen gezien hadden, kwam er veel minder uit. Eén keer was er nochtans een huizenhoge kans voor Carette, maar die talmde te lang. Hij besloot dan zwak in de armen van een attente Ratko Svilar. Nadien werd vlug duidelijk dat beide ploegen zich best met de niet onlogische puntendeling konden verzoenen en aan beide kanten werden nodeloze risico's vermeden (Luc Uyttenhove - D.N.G. - 12/12/1988).
Retrospectieve Bob Crauwels (18)
Eric Viscaal, de man staat voortaan op de zwarte lijst bij de Great Old. Net als tijdens de heenmatch werd de Great Old door de lepe Nederlander de das werd omgedaan en noteerde een nieuw verliespunt tegen een al bij al te pakken KSK Beveren. Met Dirk Goossens op de bank en Yves Vanderveeren in strikte mandekking op Viscaal, pakte Georg Kessler uit met een eerder verrassende opstelling, vooral met de bedoeling de nul op het bord te houden!
Zat Viscaal aanvankelijk in de greep van Yves Vanderveeren, al na een kwartier kreeg de Antwerpverdediger na een tackle geel onder de neus. Vanaf dat moment liep de sluwe en intimiderende Viscaal nog maar met één gedachte rond, een tweede kaart aan zijn bewaker aansmeren, waarin hij later ook zou lukken. In de 24e minuut kwamen de Bosuil op voorsprong toen Rosez verrast werd bij een afgeweken schot van Patrick Schrooten (0-1).
Vijf minuten na de rust kwam dan het psychologische moment van de wedstrijd. wanneer Yves Vanderveeren Viscaal neerhaalde en de Antwerpspeler naar de cabine mocht! KSK Beveren voelde de gelijkmaker binnen het bereik. Viscaal, geschaduwd door Hans-Peter Lehnhoff, trapte in de 63e minuut op voorzet van Pfaff de bal voorbij Ratko Svilar (1-1).
Even daarvoor, was Frans van Rooij dicht bij de 0-2 geweest. Naar het einde toe, werd de Beverense druk iets heviger, maar het bleef uiteindelijk bij een logische 1-1. Eén feit is zeker! Zonder Viscaal, haalt R.A.F.C. in haar twee ontmoetingen tegen KSK Beveren een 4 op 4 (B.C. - Antwerp Clubblad-9 - 17/12/1988).
Spelers hadden haast
Geen Dirk Goossens of Yves Vanderveeren die hun teleurstelling even kwijt konden. Alleen was er George Kessler die al bij al tevreden was met het gewonnen punt. "We begonnen de wedstrijd met het doel de nul op het bord te houden. We krijgen de laatste tijd immers te veel doelpunten tegen. Van de ploegen uit de bovenste helft van de rangschikking schittert R Antwerp FC met het grootst aantal tegengoals. Met Hans-Peter Lehnhoff en Thierry Pister op de flanken probeerden we de counter te spelen om alzo een doelpuntje mee te pikken. Die tactiek lukte vrij aardig. Enkel, toen de voorsprong op het bord stond, liet de ploeg zich om een onbegrijpelijke reden terugvallen."
"Zo vraag je natuurlijk om rnoeilijkheden. Met een spits minder spelen betekende immers niet dat we slechts met één aanvaller uitpakten. Dat was wel zo toen Yves Vanderveeren werd uitgesloten. Toen moest ik H.-P. Lehnhoff wel achteruit schuiven. Hij speelde trouwens bij 1.FC Köln vroeger geregeld rechtsachter. Het gelijkspel was wel verdiend. We kunnen ons nu in alle rust op de komende wedstrijd tegen KSV Cercle Brugge voorbereiden (L.D.R. - D.N.G. - 12/12/1988).
Hans-Peter Lehnhoff als verdediger
Nadat Yves Vanderveeren al vroeg in de tweede speelhelft wegens een tweede gele kaart weggestuurd werd, herschikte George Kessler zijn pionnen. Verwonderlijk was wel dat Hans-Peter Lehnhoff teruggefloten werd om de bewaking van Viscaal op zich te nemen. "Zo vreemd is dat niet", merkte sir George achteraf op. "Hans-Peter heeft destijds bij 1.FC Köln zijn sporen verdiend als verdediger. Bovendien kan hij door zijn loopsnelheid altijd nog gevaarlijk uitbreken. Onze counters bleven trouwens tot het eindsignaal gevaarlijk (D.N.G. - 12/12/1988)."
Dirk Goossens even langs de zijlijn
De opwachting van Dirk Goossens aan de Freethiel beperkte zich tot enkele minuten opwarming langs de zijlijn. Dat gebeurde onmiddellijk na de uitsluiting van Yves Vanderveeren. Het moet zijn dat George Kessler zich vlug bedacht, want de Antwerptrainer riep zijn woelige spits terug naar de bank en liet Kurt Van Looveren loslopen. Die kwam uiteindelijk ook in voor Ralf Geilenkirchen, Dirk Goossens speelde helemaal niet (D.N.G. - 12/12/1988).
