Royal Antwerp FC Archive Website

Sfeer en weetjes voor de wedstrijd


Van spijbelen en rebelse schoolkinderen

Voetbal blijft voor een goed stuk een mannenzaak, zoveel werd duidelijk tijdens de ochtendlijke tocht van Antwerpsupporters naar Londen. Ze vragen thuis toelating en zeggen dan met een grote mond dat ze niet  weten welke dag ze terug willen zijn.  Voor de school van hun zonen schrijven de ouders maar wat graag een pardonbriefje: "Afwezig wegens familiale omstandigheden", al is het dan maar voor één keertje. Maar juist die enige gelegenheid dat ze krijgen, maakt dat de bezetting van Londen rustig en waardig verloopt.
Ze waren er trouwens voor gewaarschuwd. Op elk van de 98 bussen, ingelegd door reisagent Intercomfort, moest de internationale conventie voor de veiligheid van passagiers aan boord worden nageleefd. Zo werd gevraagd geen sjaals, vlaggen en ander clubmateriaal te tonen en geen alcohol te gebruiken. Wie dronken was, zou niet aan boord van de overzetboot mogen.
De soep was echter al ijskoud, toen ze aan boord moest worden gegeten. Vanaf zes uur hing boven de laadkade van Calais, ondanks het slechte weer, onophoudelijk een feestroes. Eens aan boord, was er trouwens geen houden meer aan. Na een vluchtig ontbijt en een snelle koffie, werden al snel halve en hele liters bier aangesleept.  De eetzaal vulde zich stilaan met gezangen.  "Que sera, sera - whatever will be, will be ..." en "We're going to Wembelie-ie-ie !!" waren ontegensprekelijk de toppers.
Naast de robuuste roodwitte liederen gaven Kurt Verberckt (28) en Marc Pauwels (30) op trompet en trommel populaire meezingers ten beste. De  twee wonen in Hemiksem en zijn lid van het tienkoppige 'Klein Corps' dat er op privéfeesten, barbecues en tijdens sportfeesten de sfeer inhoudt. Zelfs met z'n tweeën wisten ze de boel te sturen.
"Als voetballiefhebber konden we een kans als deze niet laten liggen. En omdat we onze instrumenten toch altijd meehebben...We weten echter nog niet of we  ermee tot in het stadion mogen," zegt Marc. "Het belangrijkste is dat we een hele toffe dag meemaken. Ik zou heel graag lezen dat iedereen zich positief heeft gedragen," vult zijn maatje aan.
Robert (70) en Henri (48) Van de Perre, tamboer-majoor en tamboer van de Antwerp-Harmonie, genoten zichtbaar.  Meespelen was er niet aan zonder instrumenten, maar erbij zijn, dat telde.
Top Wembley Sfeer pagina

Gezichtsverf

In de bar aan de achterkant van de boot werd de animatie verzorgd door gokkers nabij de kaarttafels en door wat privé-entertainers. Net toen één onder hen te kwistig werd met roodwitte gezichtsverf, bereikte de boot de overkant. Eén van de bedienden aan boord bleef er uiterst kalm bij en behield het Britse flegma. "Dit is prettig. Veel erger dan die vijftien supportersbussen zijn die twee autocars met Franse schoolkinderen van 12 à 14 jaar. Ze smijten werkelijk alles op de grond. Je moet er steeds achteraan lopen."
Een andere schoolganger liep woensdag braafjes in de pas. Het gebeurt immers niet elke dag dat hij zijn zoon laat spijbelen. Frank Van Loock zag er voor zijn zoon Kevin (14) geen graten in. "M'n vader nam me 25 jaar geleden mee naar het voetbal. Nu kan ik hetzelfde doen met mijn zoon en voor deze enige gelegenheid mag hij van school wegblijven. Het is een grote uitzondering, maar vandaag en morgen kan Kevin niet naar school wegens familiale omstandigheden." "Ik ben niet de enige hoor ! In mijn klas zitten er nog vijf die dat moeten meemaken," grapte Kevin. De motivatie om tot in Londen te geraken, was trouwens niet altijd dezelfde. Neem nu Inge Duyck (21). Zij reisde samen met veertien spelers van vierdeprovincialer SK Mariaburg, maar vooral met die éne Dominique Dams. "Het is niet de eerste keer dat ik voetbal zie, hoor" verdedigde ze zich, "maar Londen zien, leek me ook wel eens wat."
Top Wembley Sfeer pagina

Bofkonten, die van Antwerp FC ...

Bofkonten, die van  Antwerp FC. Vanavond mogen voetballen om een Europabeker op de heilige grasmat van Wembley en sinds maandag te gast in het schitterende Sopwell House Hotel in een groene oase van rust. De ideale plaats om een historisch duel voor te bereiden: vorig seizoen vond Barcelona er inspiratie om dank zij Ronald Koeman de Beker der Landskampioenen te winnen.
Antwerpcaptain Rudy Smidts mag er niet aan denken dat zijn ploeg straks hetzelfde overkomt. Of juist wel. Een jaar geleden de nationale beker, nu die van het continent. Bijna te mooi om waar te zijn. "En toch kan het, we beleven een identieke sterke periode als toen. De kans dat we de beker pakken is reëel."
Dat van die bofkonten, mag u gerust met een korrel zout nemen.  Als Smidts vanavond niet met de beker kan zwaaien en de 'Great Old' zondag in de competitie faalt, zal het volgend seizoen misschien met het handje zwaaien naar Europa. De belangen zijn dus groot, de zenuwen gespannen. "Nooit zoveel belangstelling van media en supporters voor Antwerp FC meegemaakt. Je zou haast denken dat er iets speciaals staat te gebeuren" grinnikt Rudy. De rustige en gelouterde aanvoerder van de sinjoren houdt zijn zenuwen onder bedwang met grappen en grollen.
Hij wordt ernstig als hij de huidige situatie vergelijkt met die van een jaar geleden.  Toen voetbalde roodwit zich uit een moeilijke positie en ondanks een loodzwaar slotprogramma naar een Europees ticket (vijfde plaats) en Belgische bekerwinst tegen KV Mechelen en dit na een weinig overtuigende heenronde. Toen dat laatste vorige herfst en winter weer het geval was, bleef de kritiek niet uit. "Het heet dat Antwerp FC in de slotfaze van de vorige competitie boven z'n mogelijkheden speelde. Dat zoiets niet voor herhaling vatbaar was. Nu doen we precies hetzelfde."
"Een verklaring? Ik zou het echt niet weten. Reken trouwens maar dat de spelers zelf liever een sterke heenronde hadden gezien, dan hadden we al zekerheid over volgend jaar."
Smidts moet je niets wijsmaken. De Rode Duivel beseft beter dan wie ook dat zijn club qua intrinsieke kwaliteit niet zo hoog scoort als sommige Europese tegenstanders tijdens deze campagne. En toch staat nu de finale op het programma. "Met Antwerp FC weet je nooit ! Het is een cliché, maar toch: wilskracht en karakter blijven wapens waarmee wij het kunnen halen van sterkere opponenten." Zoals Parma?  "Dat de club van Grün vierde staat in de sterkste competitie van de wereld, bewijst veel. De Italianen starten als favoriet. Anderzijds is Parma eigenlijk vergelijkbaar met Antwerp FC. Solide achterin, knokkersmentaliteit, snel uitbrekend. Tja, de tegenaanval kan vanavond best lonend blijken. Snelheid van uitvoering wordt alleszins bepalend. Ik verwacht dat we er met twee ploegen van hetzelfde type een behoorlijk kijkstuk kunnen van maken, dat het geen tactisch steekspel wordt. Zoiets past niet bij de magie van Wembley. 
"Wie Antwerp FC dit seizoen gevolgd heeft, zal ons plots niet anders zien voetballen", voorspelt de langharige verdediger, die vermoedelijk met Brolin (of Osio) te maken krijgt. "Weet je", besluit de kapitein, "Europees heeft Antwerp zich al vaker overtroffen. Vroeger tegen Stuttgart en Vitosha, dit seizoen bijvoorbeeld thuis tegen Steaua Boekarest en Spartak Moskou. Hoogtepunten. Dit moet echter het absolute worden. Als ik merk dat zelfs de supporters van Anderlecht en Club Brugge ons steunen, kan het gewoon niet mislopen. Grapje.
Top Wembley Sfeer pagina

Het hotel

Op drie kwartier rijden van het centrum van Londen logeren de spelers en het bestuur van Antwerp FC  in het prachtige Sopwell House : een typisch Engels landhuis temidden uitgestrekte groene velden. Een plaats die rust uitstraalt en als voorbereidingsoord op de Europabekerfinale van vanavond als ideaal moet worden omschreven.  
Maandagmiddag had in Sopwell House een internationale persconferentie plaats die wegens het laattijdig arriveren van de Italianen (ploeg en journalisten) niet zo'n grote impact had. Gisteren was de Belgische pers er opnieuw te gast, ditmaal om aan te zitten aan een door Antwerp FC aangeboden lunch en vervolgens van trainer Walter Meeuws alle nodige uitleg te krijgen over het gebeuren van hedenavond. In een temperatuur van 30 graden en onder een loodzware zon blikte de Antwerptrainer op het gezellige terras van het hotel nog eens terug op de Europese campagne van de roodwitten die een epiloog krijgt waarvan men een half jaar geleden enkel maar kon dromen: de ultieme eindstrijd tegen Parma op Wembley. Hij had daarvoor woorden van lof over voor iedereen die daaraan had meegewerkt. Van Ratko Svilar die door het stoppen van een strafschop zijn ploeg in de eerste ronde tegen het bescheiden Glenovan behoedde van een vroege uitschakeling, over de anti-climax thuis tegen Admira Wacker die uiteindelijk nog goed afliep, de kwalificatie tegen het geduchte Steaua Boekarest en tenslotte de winst op Spartak Moskou die tot stand kwam met de steun van het talrijk opgekomen publiek tijdens die memorabele terugwedstrijd in het Bosuilstadion. "De laatste vier maanden is onze ploeg geweldig gegroeid. Een hecht blok geworden.  De resultaten zijn navenant. Slechts drie nederlagen in twintig wedstrijden. We verloren op Club Brugge, de regerende landskampioen, sneuvelden tegen de nieuwe kampioen Anderlecht na een zware verplaatsing naar Boekarest, verloren ook nog in Moskou. In competitie hebben we vorige zondag een mogelijke beslissende stap gezet naar een nieuw UEFA-bekerticket en nu spelen we op Wembley. Onder het motto "moeilijk kan ook" zullen we deze finale opnieuw aanvatten met de bedoeling een zoveelste stunt te realiseren. Parma is favoriet, maar dat waren Steaua Boekarest en Spartak Moskou ook. Vandaar."

Top Wembley Sfeer pagina

Twaalfde man

Antwerp FC stapelde de voorbije maanden niet alleen de sportieve successen op, de ploeg zag ondanks de betreurenswaardige rellen na Anderlecht, ook het publiek in grote getale opnieuw naar de Bosuil afzakken. Het belang van de twaalfde man kwam nog maar eens tot uiting tegen Spartak Moskou toen de roodwitten door hun aanhangers naar de kwartfinale werden geschreeuwd. Walter Meeuws dankte op de persconferentie niet alleen de vele supporters voor die steun, maar had ook nog een oproep in petto. "Wij zullen op Wembley inzake aanhangers waarschijnlijk in de meerderheid zijn en hun aanmoedigingen zullen we tegen Parma best kunnen gebruiken. Het enige wat ik, de spelers en het bestuur vragen is, dat iedereen die naar Londen komt zich zowel tijdens de heen- als tijdens de terugreis op een behoorlijke manier zou gedragen. De ogen van heel de wereld zijn woensdagavond op Antwerp FC gericht. De ploeg is fier op wat zij tot op heden heeft gerealiseerd en wil ook fier zijn op haar twaalfde man. Er mag geen enkele smet komen op onze prestatie. Wat ook het resultaat weze, winnen of verliezen." 



"From the Antwerp town to Wembley,
we keep the red flag flying high
flying high up in the sky.
We keep the red flag flying high
from the Antwerp town to Wembley.
We keep the red flag flying high !!"

Top Wembley Sfeer pagina

Ontspannen sfeer op alcoholarme Prins Filip

Station Sint-Niklaas 7.40 u. Wij wachten op de intercity naar Oostende. Op het perron een aantal Wembley-gangers. De meeste hebben geen enkele band met de liefdevolle kleuren. Voor hen is het een dagje/nachtje uit in Londen met voetbal als leuk toemaatje. De NMBS is goed vertegenwoordigd. Ook de ex-chef van de Antwerpse spoorwegkathedraal, de West-Vlaming Jank Clarys is van de partij. Hij is supporter van Anderlecht maar staat nu achter R Antwerp FC. "Ik hoop dat ze de cup pakken, maar het zal moeilijk worden."
De NMBS heeft de intercity versterkt. Geen overbodige luxe. De roodwitte passagiers gedragen zich voorbeeldig. Ook in Oostende blijft alles rustig. Aan het station worden roodwitte petjes en sjerpen verkocht. De veerboot Prins Filip, de trots van de RMT, wacht langs de kade. De rijkswacht is discreet aanwezig. Overigens laat men niets aan het toeval over. Voor de inscheping worden de auto's grondig gecontroleerd. Wij wanen ons heel even in de voormalige DDR. Sommige supporters worden gefouilleerd. Drie deftige inzittenden van een deftige auto worden bijna behandeld als terroristen als men een tas ontdekt met twee bowlingballen. De tas moet in Oostende achterblijven.

Top Wembley Sfeer pagina

Club Class

Pientere supporters die de tijdelijke drooglegging op Oostende-Dover proberen te omzeilen hebben buiten de waard gerekend. Hun bakken met diverse (streek)-bieren worden in beslag genomen. Dat wordt zelfs aan boord omgeroepen. Tot grote hilariteit van de passagiers. Helemaal alcoholvrij is de Prins Filip niet. Wie een toeslag van vijf pond betaalt, kan in de rustige Club Class genieten van geestrijke dranken. De koffie is hier gratis. Wij nestelen ons daar ook. Voor de goede orde: om rustig te kunnen werken. De sfeer aan boord is net zo rimpelloos als de grijze Noordzee. De RMT heeft geen kind aan de ruim duizend Antwerpgetrouwen. Terwijl de enen op het dek een frisse neus halen, drinken anderen een zoveelste kopje koffie en wegen voor de zoveelste keer de kansen van de Great Old. De twee filmvoorstellingen zijn uitverkocht. Op de brug ontmoeten wij kapitein Roland Deplanter en tweede stuurman Michel Corteel. Ze loven het voorbeeldige gedrag van de supporters. De commandant is geen voetballiefhebber, maar is toch van plan de wedstrijd op tv te volgen. Michel Corteel is helemaal niet geïnteresseerd maar hij gunt Antwerp FC de cup.

Top Wembley Sfeer pagina

Duimen

Hoeveel passagiers zijn er eigenlijk aan boord? Wij krijgen een precies antwoord: 1211 (1350 is het maximum) en verder 122 auto's, 12 vrachtwagens en 3 bussen. "Wij hebben veel treinpassagiers mee daarom is het aantal auto's aan de lage kant." Bij het naderen van de vermaarde krijtrotsen, raken wij in gesprek met een neutrale Sinjoor. "Voetbal vind ik een mooie sport, maar ik ga nooit naar het stadion. Met Antwerp in de finale wil ik dat wel eens live meemaken. Zeker in het legendarische Wembley. Ik hoop dat het een sportieve en mooie wedstrijd wordt. Antwerp '93 heeft alvast iets los gemaakt in de metropool. Een vriendin in hartje Antwerpen beloofde ons dinsdagavond te zullen duimen voor de liefdevolle kleuren. Nochtans slaat ze steevast de sportpagina's in de krant over. "Er zijn belangrijkere dingen in het leven. Nu zal ik wellicht even zappen om te zien hoe de wedstrijd evolueert."

Top Wembley Sfeer pagina

Sfeer op Trafalgar Square

Trafalgar Square in hartje Londen leek woensdag op een grote roodwitte vlakte. Meer dan duizend Antwerp-supporters waren omstreeks 14 uur samengestroomd op het beroemde plein. De sfeer was reeds van in het begin ludiek en bleef dat ook. Met de Parmezaanse supporters die het roodwitte leger passeerden, werd verbroederd, al lieten de Antwerpenaren wel duidelijk verstaan dat de beker hoe dan ook mee naar de metropool moest gaan.
Reeds woensdagvoormiddag streken de eerste Antwerpse supporters neer aan het Wembleystadion. De meesten stapten van daaruit meteen in een taxi of namen de Underground richting centrum. Aan het aantal sjaaltjes en vlaggen te zien, moesten de Antwerpsupporters ruimschoots in de meerderheid zijn. In bijna elke straat en op elk plein van Britse hoofdstad liep wel iemand met de Antwerpkleuren rond. De meeste zakten af naar Trafalgar Square, waar de meest fanatieke aanhangers elkaar om 14 uur rendez-vous gaven. Het anders zo Britse plein leek even op de grote markt in Antwerpen na de winst tegen Spartak Moskou. De torenhoge sokkel Lord Nelson werd volledig bezet door supporters, die de stenen kolos langs alle kanten met vlaggen decoreerden. Langs de vijvers en de wandelpaden kampeerden honderden uitgelaten supporters. Sommigen hadden volledige kratten Belgisch bier meegezeuld en wie zich niet had bevoorraad, zocht soelaas in een plaatselijke pub. Terwijl sommigen zich de keel schor schreeuwde en reeds droomden van een ereronde in Wembley, maakten anderen zich klaar voor de grote klap.
Er werd kwistig met rode en witte verf gemorst, wat niet bij iedereen het gewenste effect gaf. Sommige supporters zagen eruit alsof ze te lang in de zon hadden gezeten, maar de meeste kwamen - letterlijk en figuurlijk - aardig uit de verf.  Op en rond Trafalgar Square leek het er soms op dat er maar één ploeg de finale speelde.  Slechts af en toe lieten de Parma-aanhangers van zich horen.  Blijkbaar gaven de meeste Italiaanse supporters de voorkeur aan het hectische Piccadilly Circus, waar opvallend veel blauw en geel te zien was.  De Parmezanen waren duidelijk minder uitgelaten dan hun Antwerpse collega's. Wanneer de beide ploegen elkaar tegenkwamen, werd er samen geposeerd voor de foto. Een Antwerpsupporter zei in zijn beste dialect tegen een Italiaan dat hij er toch minstens één van zichzelf moest hebben. "Anders gelooft die van mij niet dat ik hier geweest ben en is het morgen ambras."  Nadien werd nog snel even handje geschud en wisselden sommigen hun sjaals uit met de Italianen.  "Straks heeft Antwerp zijn scalp, dus kunnen we net zo goed ook één van hun sjaaltjes nemen," merkte dezelfde supporter droogjes op.  De Italianen snapten geen jota van wat de Antwerpenaar zei en gaven hem bij wijze van afscheid dan maar een "arrivederci" mee.  Toen in de late middag de eerste Antwerpsupporters naar Wembley afzakten, werd het even moeilijk.  "Hoe werkt dat spel hier?" vroeg een jonge vrouw zich af toen ze een ticketje voor de Underground uit een automaat wilde halen.  En ondergronds was het al evenmin een kleintje om wijs te geraken uit de wirwar van metrolijnen.  Toen een groepje supporters nietsvermoedend in tegenovergestelde richting vertrok, merkte een andere supporter lachend op : "Het is te hopen dat die mannen thuis een video hebben."
Top Wembley Sfeer pagina
TERUG