Sfeer en weetjes voor de wedstrijd

Op drie kwartier rijden van het centrum van Londen logeren de spelers en het bestuur van Antwerp FC  in het prachtige Sopwell House : een typisch Engels landhuis temidden uitgestrekte groene velden. Een plaats die rust uitstraalt en als voorbereidingsoord op de Europabekerfinale van vanavond als ideaal moet worden omschreven.  
Maandagmiddag had in Sopwell House een internationale persconferentie plaats die wegens het laattijdig arriveren van de Italianen (ploeg en journalisten) niet zo'n grote impact had. Gisteren was de Belgische pers er opnieuw te gast, ditmaal om aan te zitten aan een door Antwerp FC aangeboden lunch en vervolgens van trainer Walter Meeuws alle nodige uitleg te krijgen over het gebeuren van hedenavond. In een temperatuur van 30 graden en onder een loodzware zon blikte de Antwerptrainer op het gezellige terras van het hotel nog eens terug op de Europese campagne van de roodwitten die een epiloog krijgt waarvan men een half jaar geleden enkel maar kon dromen: de ultieme eindstrijd tegen Parma op Wembley. Hij had daarvoor woorden van lof over voor iedereen die daaraan had meegewerkt. Van Ratko Svilar die door het stoppen van een strafschop zijn ploeg in de eerste ronde tegen het bescheiden Glenovan behoedde van een vroege uitschakeling, over de anti-climax thuis tegen Admira Wacker die uiteindelijk nog goed afliep, de kwalificatie tegen het geduchte Steaua Boekarest en tenslotte de winst op Spartak Moskou die tot stand kwam met de steun van het talrijk opgekomen publiek tijdens die memorabele terugwedstrijd in het Bosuilstadion. "De laatste vier maanden is onze ploeg geweldig gegroeid. Een hecht blok geworden.  De resultaten zijn navenant. Slechts drie nederlagen in twintig wedstrijden. We verloren op Club Brugge, de regerende landskampioen, sneuvelden tegen de nieuwe kampioen Anderlecht na een zware verplaatsing naar Boekarest, verloren ook nog in Moskou. In competitie hebben we vorige zondag een mogelijke beslissende stap gezet naar een nieuw UEFA-bekerticket en nu spelen we op Wembley. Onder het motto "moeilijk kan ook" zullen we deze finale opnieuw aanvatten met de bedoeling een zoveelste stunt te realiseren. Parma is favoriet, maar dat waren Steaua Boekarest en Spartak Moskou ook. Vandaar."

Antwerp FC stapelde de voorbije maanden niet alleen de sportieve successen op, de ploeg zag ondanks de betreurenswaardige rellen na Anderlecht, ook het publiek in grote getale opnieuw naar de Bosuil afzakken. Het belang van de twaalfde man kwam nog maar eens tot uiting tegen Spartak Moskou toen de roodwitten door hun aanhangers naar de kwartfinale werden geschreeuwd. Walter Meeuws dankte op de persconferentie niet alleen de vele supporters voor die steun, maar had ook nog een oproep in petto. "Wij zullen op Wembley inzake aanhangers waarschijnlijk in de meerderheid zijn en hun aanmoedigingen zullen we tegen Parma best kunnen gebruiken. Het enige wat ik, de spelers en het bestuur vragen is, dat iedereen die naar Londen komt zich zowel tijdens de heen- als tijdens de terugreis op een behoorlijke manier zou gedragen. De ogen van heel de wereld zijn woensdagavond op Antwerp FC gericht. De ploeg is fier op wat zij tot op heden heeft gerealiseerd en wil ook fier zijn op haar twaalfde man. Er mag geen enkele smet komen op onze prestatie. Wat ook het resultaat weze, winnen of verliezen." 

Station Sint-Niklaas 7.40 u. Wij wachten op de intercity naar Oostende. Op het perron een aantal Wembley-gangers. De meeste hebben geen enkele band met de liefdevolle kleuren. Voor hen is het een dagje/nachtje uit in Londen met voetbal als leuk toemaatje. De NMBS is goed vertegenwoordigd. Ook de ex-chef van de Antwerpse spoorwegkathedraal, de West-Vlaming Jank Clarys is van de partij. Hij is supporter van Anderlecht maar staat nu achter R Antwerp FC. "Ik hoop dat ze de cup pakken, maar het zal moeilijk worden."
De NMBS heeft de intercity versterkt. Geen overbodige luxe. De roodwitte passagiers gedragen zich voorbeeldig. Ook in Oostende blijft alles rustig. Aan het station worden roodwitte petjes en sjerpen verkocht. De veerboot Prins Filip, de trots van de RMT, wacht langs de kade. De rijkswacht is discreet aanwezig. Overigens laat men niets aan het toeval over. Voor de inscheping worden de auto's grondig gecontroleerd. Wij wanen ons heel even in de voormalige DDR. Sommige supporters worden gefouilleerd. Drie deftige inzittenden van een deftige auto worden bijna behandeld als terroristen als men een tas ontdekt met twee bowlingballen. De tas moet in Oostende achterblijven.

Pientere supporters die de tijdelijke drooglegging op Oostende-Dover proberen te omzeilen hebben buiten de waard gerekend. Hun bakken met diverse (streek)-bieren worden in beslag genomen. Dat wordt zelfs aan boord omgeroepen. Tot grote hilariteit van de passagiers. Helemaal alcoholvrij is de Prins Filip niet. Wie een toeslag van vijf pond betaalt, kan in de rustige Club Class genieten van geestrijke dranken. De koffie is hier gratis. Wij nestelen ons daar ook. Voor de goede orde: om rustig te kunnen werken. De sfeer aan boord is net zo rimpelloos als de grijze Noordzee. De RMT heeft geen kind aan de ruim duizend Antwerpgetrouwen. Terwijl de enen op het dek een frisse neus halen, drinken anderen een zoveelste kopje koffie en wegen voor de zoveelste keer de kansen van de Great Old. De twee filmvoorstellingen zijn uitverkocht. Op de brug ontmoeten wij kapitein Roland Deplanter en tweede stuurman Michel Corteel. Ze loven het voorbeeldige gedrag van de supporters. De commandant is geen voetballiefhebber, maar is toch van plan de wedstrijd op tv te volgen. Michel Corteel is helemaal niet geïnteresseerd maar hij gunt Antwerp FC de cup.

Hoeveel passagiers zijn er eigenlijk aan boord? Wij krijgen een precies antwoord: 1211 (1350 is het maximum) en verder 122 auto's, 12 vrachtwagens en 3 bussen. "Wij hebben veel treinpassagiers mee daarom is het aantal auto's aan de lage kant." Bij het naderen van de vermaarde krijtrotsen, raken wij in gesprek met een neutrale Sinjoor. "Voetbal vind ik een mooie sport, maar ik ga nooit naar het stadion. Met Antwerp in de finale wil ik dat wel eens live meemaken. Zeker in het legendarische Wembley. Ik hoop dat het een sportieve en mooie wedstrijd wordt. Antwerp '93 heeft alvast iets los gemaakt in de metropool. Een vriendin in hartje Antwerpen beloofde ons dinsdagavond te zullen duimen voor de liefdevolle kleuren. Nochtans slaat ze steevast de sportpagina's in de krant over. "Er zijn belangrijkere dingen in het leven. Nu zal ik wellicht even zappen om te zien hoe de wedstrijd evolueert."